Από την πρώτη στιγμή της άφιξης σου στο Νεπάλ, θα νιώσεις μια διαφορετική αύρα. Χωρίς καλά καλά να έχεις δει ή να έχεις ζήσεις κάτι ακόμα, οι γελαστοί άνθρωποι, τα ειρηνικά μοναστήρια και η ηρεμία δεν γίνεται να μην σε επηρεάσουν, για να εκτιμήσεις αυτόν τον προορισμό. Καθώς είναι νωρίς ακόμα για να κάνουμε check-in στο ξενοδοχείο, δε χάνουμε χρόνο και βγαίνουμε να ανακαλύψουμε την πόλη και μερικά από τα πιο όμορφα αξιοθέατα της πόλης. Η Κατμαντού είναι γνωστή για τα “Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς” της, καθώς σε ακτίνα 15 χμ, μετράει 7! Ξεκινάμε από την πλατεία Ντάρμπαρ, όπου περίτεχνοι ναοί, χρώματα και μυρωδιές θα σε βάλουν για καλά στο κλίμα της χώρας. Κοντά βρίσκεται και το Κουμάρι Μπαχάλ, το παλάτι-κατοικία της "ζωντανής θεάς" Κουμάρι, που αν είμαστε τυχεροί ίσως την δούμε. Αρκετά όμως για τώρα. Κατευθυνόμαστε προς το ξενοδοχείο, όπου θα έχεις χρόνο για ξεκούραση. Μην παραλείψεις να απολαύσεις αγιουβέρδικο μασάζ, ιδανικό ύστερα από την πολύωρη πτήση και πριν τις κουραστικές ημέρες που θα ακολουθήσουν. Το βράδυ, κατευθυνόμαστε προς τον πολυσύχναστο κόμβο της πόλης, στην Thamel όπου θα γευματίσουμε και θα έχουμε την ευκαιρία να γνωριστούμε λίγο καλύτερα μεταξύ μας. Απόψε διανυκτερεύουμε στην Κατμαντού. 

Σήμερα κατευθυνόμαστε προς την παλιά πόλη του Πατάν. Στα νότια, ο χωριστός δήμος του Πατάν, αν και εντάσσεται στο ευρύτερο αστικό συγκρότημα της Κατμαντού, ήταν κάποτε η πρωτεύουσα ενός ανεξάρτητου βασιλείου. Έχει τη δική του πιο ήσυχη και καλύτερα διατηρημένη ιστορική συνοικία, που χαρακτηρίζεται από πολυάριθμα βουδιστικά μπαχάλ (συγκρότημα μοναστηριών, μερικά ακόμα ενεργά) και μια κοινότητα ξένων κατοίκων, κυρίως το προσωπικό από διεθνείς ΜΚΟ και φιλανθρωπικές οργανώσεις. Αυτές οι συνοικίες αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μέρος μιας περίπλοκης και εκκεντρικής πόλης, η οποία περιλαμβάνει επίσης παραγκουπόλεις, ερειπωμένα κτίρια υπουργείων, απομονωμένα προάστια και παζάρια. Συνεχίζουμε οδικώς (7 ώρες) προς τη Ramechhap, από όπου, την επόμενη ημέρα, θα πάρουμε την πτήση μας προς Lukla.

Η ημέρα ξεκινά με έναν από τους πιο συναρπαστικούς τρόπους. Επιβιβάζεσαι σε ένα μικρό αεροσκάφος και πετάς προς το Lukla, ένα από τα πιο διάσημα και θρυλικά αεροδρόμια του κόσμου, σκαρφαλωμένο κυριολεκτικά στις πλαγιές των Ιμαλαΐων. Η πτήση διαρκεί μόλις 30 λεπτά, αλλά η αίσθηση της περιπέτειας ξεκινά ήδη από τον αέρα.. Από το παράθυρο ξεπροβάλλουν χιονισμένες κορυφές, βαθιές κοιλάδες και σύννεφα που σε “καταπίνουν” καθώς πλησιάζεις το βουνό. Φτάνοντας στη Lukla, ξεκινάς την πρώτη σου πεζοπορία. Μια σχετικά εύκολη και σύντομη διαδρομή μέχρι την Phakding, μέσα από μικρά χωριά και γεφυράκια πάνω από τον ποταμό Dudh Koshi. Είναι η ιδανική εισαγωγή στο τι σε περιμένει. Και κάπως έτσι, αρχίζει το ταξίδι σου στον «κόσμο του Έβερεστ». Με το πρώτο σου βήμα στο μονοπάτι, αφήνεις πίσω την καθημερινότητα και προχωράς προς κάτι πολύ μεγαλύτερο. Εκεί στο ήρεμο χωριό Phakding, θα ξαποστάσεις για πρώτη φορά στον ρυθμό των Ιμαλαΐων.

Η μέρα ξεκινά με ανυπομονησία και ενέργεια, καθώς εισέρχεσαι πλέον στην «καρδιά» της διαδρομής προς το Έβερεστ. Η ανάβαση προς το Namche Bazaar είναι μία από τις πιο απαιτητικές, αλλά και συναρπαστικές του ταξιδιού. Περπατάς ανάμεσα σε δάση, ενώ οι ήχοι του ποταμού Dudh Kosi σε συνοδεύουν. Το μονοπάτι σε οδηγεί σε επιβλητικές κρεμαστές γέφυρες, με πιο διάσημη τη Hillary Suspension Bridge, μία αληθινή εμπειρία για όσους αγαπούν την περιπέτεια και τα ύψη. Καθώς το υψόμετρο αυξάνεται, αρχίζεις να νιώθεις το οξυγόνο να μειώνεται και οι ανάσες σου γίνονται πιο κοφτές. Όμως η προσπάθεια σου ανταμείβεται.. Λίγο πριν φτάσεις στη Namche, αν ο καιρός το επιτρέψει, αποκαλύπτεται για πρώτη φορά μπροστά σου η θρυλική κορυφή του Έβερεστ, μία εικόνα που κόβει την ανάσα και σου δίνει νέα ώθηση. Το Namche Bazaar, η «πρωτεύουσα των Σέρπα», εμφανίζεται σαν χρωματιστό μωσαϊκό χτισμένο σε φυσικό αμφιθέατρο ανάμεσα στα βουνά. Γεμάτο με μικρά μαγαζιά, καφέ, παζάρια και καταφύγια, εκπέμπει ζεστασιά και φιλοξενία σε αυτό το απομακρυσμένο υψίπεδο του κόσμου.

Αν και η πορεία προς τα επόμενα χωριά διακόπτεται προσωρινά, η σημερινή μέρα είναι εξαιρετικά σημαντική για την επιτυχία της αποστολής σου. Παραμένεις στο Namche για την απαραίτητη διαδικασία προσαρμογής στο υψόμετρο, μια μέρα που μοιάζει χαλαρή, αλλά είναι κρίσιμη. Ακολουθείς μια κυκλική διαδρομή που σε ανεβάζει σταδιακά σε μεγαλύτερο υψόμετρο, όπως στο Everest View Hotel, από όπου απολαμβάνεις μια πανοραμική, καθαρή θέα προς το Έβερεστ και τις γύρω κορυφές. Η επιστροφή στο Namche για ύπνο σε χαμηλότερο υψόμετρο είναι στρατηγική και βοηθά στον ομαλό εγκλιματισμό σου. Κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορείς επίσης να επισκεφτείς το μουσείο των Σέρπα, να γνωρίσεις την τοπική κουλτούρα και να χαλαρώσεις με ένα παραδοσιακό τσάι και μια φρεσκοψημένη τάρτα μήλου στο διάσημο bakery του Namche.

Σήμερα αποχαιρετάς το χωριό Namche και προχωράς βαθύτερα στο μονοπάτι της ανάβασης. Το τοπίο γίνεται όλο και πιο εντυπωσιακό. Περπατάς κατά μήκος ενός στενού μονοπατιού που προσφέρει συγκλονιστική θέα στις κορυφές Ama Dablam, Lhotse και φυσικά το Έβερεστ, που δεσπόζει στο βάθος. Η διαδρομή έχει πολλές εναλλαγές.. Ήπιες κατηφόρες και απότομες ανηφόρες, πάντα μέσα σε δάση που μοιάζουν μαγικά. Τελικά φτάνεις στο Tengboche, ένα γραφικό χωριό που φιλοξενεί το πιο σημαντικό βουδιστικό μοναστήρι της περιοχής.

Καθώς συνεχίζεις προς το Dingboche, το τοπίο αλλάζει αισθητά. Τα δέντρα γίνονται λιγότερα, ο αέρας πιο ψυχρός και πιο λεπτός και η φύση παίρνει σχεδόν απόκοσμο χαρακτήρα. Διασχίζεις μικρά χωριά, πέτρινα τείχη και θρησκευτικές κατασκευές με mani stones, τις βουδιστικές προσευχές χαραγμένες σε βράχους που θυμίζουν τον βαθύ σεβασμό των Σέρπα προς το βουνό. Το Dingboche σε υποδέχεται σαν ένα γαλήνιο οροπέδιο, προστατευμένο από τον άνεμο, με εντυπωσιακή θέα στο Island Peak και τις γύρω κορυφές. Εδώ, το κάθε βήμα γίνεται πιο αργό και πιο συνειδητό, καθώς το υψόμετρο υπενθυμίζει την πρόκληση της αποστολής.

Η παραμονή στο χωριό Dingboche για μία επιπλέον μέρα είναι κρίσιμη. Κάνεις μια ανάβαση προς τα γύρω υψώματα, όπως το Nagarjun Hill που αγγίζει τα 5.000 μέτρα, για να ενισχύσεις τη φυσική σου αντοχή και να επιτρέψεις στο σώμα σου να συνηθίσει τις νέες συνθήκες. Η προσπάθεια είναι έντονη, αλλά ο χρόνος που αφιερώνεις στην προσαρμογή είναι θεμέλιο για να συνεχίσεις την πεζοπορίας σου. Η μέρα κυλά πιο ήσυχα. Έχεις χρόνο να ξεκουραστείς, να κοιτάξεις γύρω σου με περισσότερη επίγνωση και να απολαύσεις τον ήλιο που χρυσίζει τις χιονισμένες κορυφές.

Σήμερα αναχωρείς από το χωριό Dingboche με νέες δυνάμεις και κατευθύνεσαι προς το Lobuche. Η πορεία γίνεται πιο δραματική, καθώς η γη αρχίζει να θυμίζει σεληνιακό τοπίο, γεμάτο πέτρες, παγετώνες και ξερό αέρα. Περνάς από το μνημείο πεσόντων ορειβατών, ένα συγκλονιστικό σημείο γεμάτο μικρές πλάκες και σημαιάκια, αφιερωμένα σε όσους άφησαν τη ζωή τους κυνηγώντας το όνειρο της κορυφής. Η Lobuche είναι μια μικρή, απομονωμένη τοποθεσία, και η διαμονή εδώ σε φέρνει ακόμη πιο κοντά στο τελικό σου στόχο.

Η πολυαναμενόμενη μέρα έφτασε. Πρώτα φτάνεις στο Gorak Shep, αφήνεις τα πράγματά σου και στη συνέχεια ξεκινάς για το Everest Base Camp. Η διαδρομή είναι σκληρή, αλλά συγκλονιστική. Περπατάς πάνω σε παγετώδη πεδία και σπασμένους βράχους, με τον παγετώνα Khumbu να απλώνεται σαν ζωντανός οργανισμός δίπλα σου. Φτάνοντας στη βάση του κόσμου, στα 5.364 μέτρα, η συγκίνηση είναι έντονη. Εδώ δεν φαίνεται η κορυφή, αλλά νιώθεις την ενέργεια ενός τόπου όπου γεννιούνται όνειρα και γράφονται ιστορίες. Επιστρέφεις στο Gorak Shep για ξεκούραση, με την καρδιά γεμάτη.

Ξυπνάς πριν την αυγή, μέσα στο κρύο και τη σιωπή και ξεκινάς για ένα από τα πιο δυνατά κεφάλαια αυτής της διαδρομής, την ανάβαση στο Kala Patthar. Δεν είναι απλώς μια κορυφή, αλλά το φυσικό σου παρατηρητήριο στα 5.545 μέτρα, εκεί όπου το βλέμμα συναντά το Έβερεστ χωρίς εμπόδια, καθαρά, σχεδόν απόκοσμα. Οι πρώτες ακτίνες λούζουν με χρυσαφένιο φως τις πιο ψηλές κορυφές του κόσμου και για λίγο, όλα στέκονται ακίνητα. Είναι σαν να κρατάς ένα κομμάτι του κόσμου που δεν βλέπουν πολλοί. Εκείνη η εικόνα, εκείνο το φως, χαράζονται μέσα σου για πάντα. Δεν τη φωτογραφίζεις απλώς, αλλά τη νιώθεις με κάθε σου κύτταρο. Κατεβαίνεις σταδιακά προς χαμηλότερο υψόμετρο, με το σώμα σου κουρασμένο, αλλά την ψυχή γεμάτη. Το μονοπάτι σε οδηγεί στο Pheriche, ένα ήρεμο χωριό ανάμεσα σε ανεμοδαρμένες πλαγιές και χαμηλή βλάστηση. Εκεί, αφήνεις λίγο βάρος από τους ώμους σου, παίρνεις βαθιά ανάσα και αρχίζεις να συνειδητοποιείς τι έχεις μόλις ζήσει.

Καθώς κατεβαίνεις προς το Namche, οι αναπνοές γίνονται πιο εύκολες και το βήμα πιο ανάλαφρο. Είναι σαν να έχεις ξαναβρεί τη φυσική σου δύναμη, αλλά αυτή τη φορά με ένα βάρος λιγότερο.. Την αγωνία της ανάβασης. Αναγνωρίζεις τα μέρη που πέρασες, ενώ κάθε εικόνα φιλτράρεται μέσα από τη νέα σου εμπειρία. Όταν φτάνεις ξανά στο Namche, το βλέπεις αλλιώς. Δεν είναι απλώς στάση για ξεκούραση, είναι πλέον σημείο αναφοράς. Ένας τόπος γνώριμος, σχεδόν οικείος. Ένα κομμάτι της διαδρομής σου που τώρα μοιάζει με... επιστροφή στο σπίτι. Μετά το επίτευγμα να φτάσεις στο Everest Base Camp, κάτι μέσα σου έχει αλλάξει. Νιώθεις τη δύναμη που δεν ήξερες ότι είχες, ίσως συγκίνηση, αλλά και περηφάνια που δεν την κραυγάζεις, αλλά τη νιώθεις βαθιά, σαν μια ήρεμη βεβαιότητα ότι έγινες κομμάτι αυτού του βουνού.

Η τελευταία μέρα της πεζοπορίας έχει μέσα της μια αίσθηση αποχαιρετισμού. Βαδίζεις στο γνώριμο πια μονοπάτι που οδηγεί πίσω στο Lukla, εκεί όπου ξεκίνησαν όλα. Το σώμα διαμαρτύρεται από την κούραση, αλλά η ψυχή νιώθει πλήρης. Κάθε βήμα σε φέρνει πιο κοντά στο τέλος αυτής της μοναδικής διαδρομής, που ίσως δεν θέλεις να τελειώσει. Το βράδυ, το καταφύγιο γεμίζει με μια αδιόρατη γιορτινή ζεστασιά. Δεν χρειάζονται λόγια. Τα βλέμματα, τα γέλια και οι κοινές σιωπές λένε όσα δεν χωράνε σε περιγραφές. Μοιράζεστε ιστορίες από τη διαδρομή, ξανα ζείτε αστείες, αλλά και δύσκολες στιγμές, προσωπικές υπερβάσεις. Και κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι δεν επιστρέφεις ο ίδιος άνθρωπος. Εσύ και οι υπόλοιποι είστε συνταξιδιώτες σε κάτι που θα θυμάστε για πάντα.

Ύστερα από δεκαέξι γεμάτες ημέρες, αυτό το ταξίδι φτάνει στο τέλος του, τουλάχιστον ...γεωγραφικά. Γιατί η αλήθεια είναι πως ένα κομμάτι σου θα μείνει για πάντα εκεί. Στα πέτρινα μονοπάτια του Νεπάλ, στην αλληλεπίδρασή σου με τους ντόπιους, στον πρωινό παγερό αέρα των Ιμαλαΐων και στο βλέμμα σου όταν στάθηκες αντικριστά με το Έβερεστ. Και το πιο σημαντικό; Δεν γυρνάς μόνος. Γυρνάς με ανθρώπους που γίνατε συνταξιδιώτες ζωής. Αυτό το ταξίδι δεν ήταν απλώς μια απόδραση. Ήταν μια υπενθύμιση του τι μπορείς να καταφέρεις. Κι αν μπορείς να φτάσεις στο Base Camp του Έβερεστ, μπορείς να σταθείς και απέναντι σε ό,τι σε περιμένει από εδώ και πέρα.

Σήμερα προαιρετικά μπορείς να κάνεις μια εκδρομή στη Bhaktapur (γνωστή και ως Bhadgaun), μία από τις τρεις αρχαίες πρωτεύουσες του Νεπάλ. Μάλλον έτσι θα έμοιαζε η Κατμαντού πριν από την άφιξη του σύγχρονου κόσμου στη χώρα. Ανάμεσα στους πλακόστρωτους δρόμους και τα στενά σοκάκια της Μπακταπούρ, ίσως να δεις γυναίκες να πλένονται στις δημόσιες βρύσες, άντρες με παραδοσιακή φορεσιά να κάνουν βόλτες, αγρότες να κάθονται οκλαδόν στο δρόμο πουλώντας λαχανικά σε καλάθια, πιστούς να πηγαίνουν στα ιερά της γειτονιάς και παντού η καμένη ροδακινί απόχρωση των τούβλων να αντισταθμίζεται από το βαθύ καφέ του σκαλισμένου ξύλου. Συνεχίζουμε προς τη Nagarkot, μια πόλη τοποθετημένη σε μια κορυφογραμμή βορειοανατολικά της Μπακταπούρ, στα 1950 μέτρα που προσφέρει απλόχερα θέα προς τις ψηλότερες κορυφές των Ιμαλαΐων. Εάν δε θέλεις να ακολουθήσεις σε αυτήν την εκδρομή θα έχεις ελεύθερο χρόνο στην Κατμαντού, όπου θα διανυκτερεύσουμε. *Εάν η πτήση από Lukla, χρειαστεί να πραγματοποιηθεί στις 18/05 αντί για τις 17/05, δε θα υπάρχει η δυνατότητα για την προαιρετική εκδρομή στη Bhaktapur - Nagarkot.